Krizdeyim!

Bu hafta Kanaltürk'te Krizdeyiz programına takıldım. Programda, kriz nedeniyle maddi güçlük çeken ailelerin evine gidilip masrafları irdeleniyor. Sonrasında da simit satarak, ayakkabı boyayarak para kazanmaları ve 9.90 liraya 7 kişilik sofra hazırlamaları isteniyor. Öyle insan profilleri var ki yarışmada Yemekteyiz'dekilerden beter krize soktular beni.

Masrafların irdelenmesi aşamasında ağzım beş karış açık kalıyor. Pazartesi günü gittikleri bir ailede hanımefendinin 22 adet kotu vardı! 22 adet! En büyük tutkusu marka çanta almaktı. Hani şu kısaca 2 harf olanlardan. Bir de, " Bir şey değil ki 3000 dolara aldım" demez mi! Beyefendi ise kendi traş olamıyordu. Aylık berber masrafı 600 liraydı. Bu ailenin aylık geliri 10 bin lira, gideri ise 17 bin liraydı. Böyle bir kriz ortamında, her ay 7 bin lira açık veriyorlardı. Şu ana kadar, harcarlarsa harcasınlar canım başkasının parasından bize ne düşüncesiyle okumuş olabilirsiniz. Ama o evde minicik bir çocuk da vardı. Annesi babası gülerek harcamalarını anlatırken, arkada yatağın üzerinde oturan sessiz bir çocuk. Bu çok düşünceli anne-baba iki harfli çantaların peşinden koşarken, bir jilet tutmayı öğrenemiyorken arkadaki çocuklarının geleceklerini çaldıklarının farkındalar mıydı acaba?

Alışverişe, gezmeye, tozmaya asla karşı değilim. Herkes bütçesi oranında istediğini yapabilir. Ama konu müsriflikse işte orada ben yokum! Küçücük bir çocuk, onun geleceği söz konusuyken sen "materyal" peşinde koşuyorsan, gözüm görmesin seni. Umarım böyle insanlar bir gün uyanırlar da iki harfli çantalara yatırım yapmak yerine, iki heceli bir varlığa "çocuğa" yatırım yaparlar.