Click

Didaktik olmadan mesaj vermeyi başarabilen, insanı dönüp hayatına baktıran filmleri çok seviyorum. Bu filmler içinden de en çok Click'i seviyorum. Az önce 3. kez izledim, taze taze size anlatayım:)

Click kısaca "Family comes first" teması üzerine kurulmuş bir film. Benim hayatım da aynı tema üzerine kurulu olduğundan bu filmden etkilenmemem mümkün değildi zaten. Hırs, yükselme isteği, başarılı olma aşkıyla hayatımızı nasıl ertelediğimizi, sevdiklerimizi aslında farketmeden ne kadar çok ihmal ettiğimizi gözler önüne seriyor film.

Hırs uzak durmaya çalıştığım çok tehlikeli bir duygu. İnsana bir kere bulaştı mı önce göklere çıkarıp sonra bir anda yere çarpar. İstediğinizi elde ettikçe ilk başta hoşunuza gider. Her istediğiniz sizin oldukça göğe yükselirsiniz. Sonra yetmemeye başlar, dahası için sizden bir şeyler vermenizi ister. Bu kimi zaman zamanınız kimi zaman sağlığınız kimi zaman da mutluluğunuz olur. Onları da verirsiniz ama hırs bir kere sarmıştır ruhunuzu. Daha, daha, daha diye histerik çığlıklar atar içinizde. Vereceğiniz bir şey kalmadığından yere çarpış anı başlar. İstedikleriniz sizin olmadıkça çirkinleşmeye başlarsınız. Her başarısızlıkla yerde gözlerinden fıskiyeler gibi su fışkırtan Japon çizgi film karakterlerine dönersiniz. Elinizde kocaman başarısızlıklar, elden gitmiş mutluluklar, kaçırılmış anlar... Peki, başlangıç noktasına geri dönelim. Nasıl gelmiştik biz buraya? Elde etme duygusuyla, başarma duygusuyla değil mi? Ne kadar masum bir istekti oysa ki, ta ki hırs denilen melek görünümlü şeytanla tanışana kadar. Ben şu ana kadar kanmamayı başardım o melek yüzlüye çünkü her zaman bir önceliğim vardı. Sizin de o melek yüzlüyle karşılaştığınızda tutunacak bir "önceliğe" sahip olmanız dileğiyle...