Bir Topitopun Ettikleri

Dün ders çalışırken kendimi motive edeyim diye topitop yedim. Motive edeceğine, eski günleri hatırlatıp kafamın dağılmasına sebep oldu. Ben topitopu hayat bilgisi ödevimi yaparken yerdim, dilimi o pembe yapardı elimi kırmızı kalemim. Ne zaman büyüdüm ben yaa?

Biz -80'lerin sonunda 90'ların başında çocuk olanlar- gıda sektörünü son zamanlarda fazlasıyla etkiliyoruz. Bizim zamanımızın efsaneleri bir bir geri dönüyor. Ama sokakta oynarken cebimizdeki 50 bin-100 bin lirayla üçer beşer tane aldıklarımız, şimdi eski günlerimizi özlememizi fırsat bilenlerce ederlerinin çok üstüne satılıyor. Mesela topitop herkesin alabildiği, alt sınıf bir şekerdi. Uyduruk, hışır hışır bir ambalajı vardı. Şimdiyse çok afilli bir ambalajda ve 50 kuruş. Yıllar sonra geri dönen Tadelle'de de aynı durum var. Tadelle normal bir çikolataydı, Snickers,Bueno falan geldiğinde ezik ezik rafların arkasına gitmişti. Şimdi geri döndü, 1.25 liraya!

Eski tadların geri dönmesi çok çok güzel, bize çocukluğumuzu hatırlatıyor ama ben biraz sömürüldüğümüzü hissediyorum. Şimdi sokağa çıkarken cebine 1 lira atan bir çocuk nasıl alsın Tadelle, nasıl alsın 5 ayrı çeşit topitop? Aaa pardon, artık çocuklar sokağa çıkmıyordu di mi?

Peki bizim diğer tatlarımız nelerdi? Tadelle ve topitop dışında benim aklıma gelenler çokomel, çokoprens,probis, panço (doritos değilll pançoo!), cheetos (şimdiki değil, bizimki daha sert zikzak şeklindeydi. Tattığım en güzel cips oydu. Nerdesiiin:( ), tombi, yumiyum, bonibon, turbo, tipitip, eti puf...

Bir de o zamanlar bir içecek vardı. Kola gibi ama kola değil, üzerinde dinazor resimleri vardı. Taş devri karakterleri de olabilir. Bunu kime anlattıysam yoktu öyle bir şey dediler. Ben mi uyduruyorum acaba? Yok mu hatırlayan?